Jedna od ozloglašenih američkih kaznionica, sa istorijom koja doseže početak devetnaestog vijeka je Sing Sing u saveznoj državi New York. Pažljivo izabrana lokacija za zatvor maksimalne bezbjednosti predstavlja dom i dan danas ogromnom broju žitelja SAD (rekorderi po broju zatvorenih po procentu u odnosu na broj stanovnika). Da li je to krivica basnoslovnih ulaganja u DEA i Nixonovu suludu RICO borbu ili Clintonovog pooštravanja mjera prema povratnicima jedno je sigurno: i demokrate i republikanci su jednako odgovorni za sos u kojem su ogrezli zajedničkim propustima.
Svijetla tačka u beznadežno sporim danima, ispunjenim brojnim rizicima i iskušenjima proisteklim iz dokolice je RTA program koji je ustanovljen 1996. godine. Rehabilitation through the Art omogućuje profesionalcima iz svijeta pozorišta da pruže zatvorenicima nastavni plan i program u trajanju od cijele godine. Program je omogućio izvođenje brojnih predstava otvorenim za javnost a trenutno se izvodi u 5 federalnih zatvora; programom je dokazano da upotreba dramskih tehnika dovodi do značajnih poboljšanja u kognitivnom ponašanju učesnika programa i doprinosi smanjenju recidiva nakon uslovnog otpusta. To je prilika da zatvorenici izađu iz svoje kože tokom proba i predstava koje pripremaju pažljivim odabirom, ne samo za kolege zatvorenike već i za članove zajednice i sopstvene porodice.
Priča zasnovana na istinim događajima dramatizovana je uz pomoć pravih polaznik RTA programa. Divine G je obrazovani dramaturg sa urednom bibliotekom i nepokolobljivošću kojoj mnogi zavide na tako depresivnom mjestu. Prijem novog člana Divine Eyea koji ima problem da sa sebe odlijepi etiketu žestokog momka i prepusti se daskama koje život znače. Srećom po ove pozitivne ljude koji iz teške situacije izvlače najbolje imaju i koordinatora programa Brenta spremnog da udovolji svim njihovim suludim zahtjevima i režira koherentnu predstavu u kojom svaki od njih pronalazi ulogu za sebe.
Borba na koju pokreće Divine G sve ostale oko sebe je trn u oku Divine Eyeu koji je cijeli život išao podignutog garda i nije dozvolio nikome nikada da mu priđe i istinski ga upozna. Kroz predavanje umjetnosti Danny uspijeva da razoruža gangstera ali i on ima mnogo da nauči od prekaljenog borca kao što je Divine Eye – jedan od drugog uče da na mjestu na kojem su se našli najlakše je prepustiti se primalnim nagonima i pojuriti u konflikt za potvrdu teritorijalne nadmoći. Teži put je mnogo češće i onaj pravi, pa je sloboda uma i katarza nakon uspješno postavljene predstave sa zadovoljnom publikom je toliko ispunjavajuća da na pravi način rehabilituje zatočenike i vraća im dostojanstvo i ljudskost koje su izgubili gubitkom slobode.
Toliko je života promijenio glavni junak da kada posustane u teškim trenucima cijela trupa spremna je da mu pomogne da se ispravi i nastavi dalje podignute glave. Nije lako snimiti zatvorski film bez uobičajenih klišea i problematika, a kamoli prikazati ljepotu življenja na tako jednom mjestu – to je ono što donosi apsurdna priča o egipatskom princu koju putuje kroz vrijem za svojom mumijom dok iz sijenke vrebaju Hamlet, Fredi Kruger i Petar Pan i rimski gladijatori. Ultimativna svrha umjetnosti je da se gledalac prepusti zamišljenoj priči, zaboravi na svoje brige i tih nekoliko sati uživa u multimedijalnom nastupu, a glumci se predavanjem likova izmještaju iz okova, bukvalnih ili metaforičkih a krajnji proizvod je uzajmna egzaltiranost i slatka satisfakcija koju donosi konzumiranje umjetnosti.
filmaginacija.blog 