A Real Pain (2024)
Pogubljeni mladić neurednog izgleda sjedi sam na aerodromu dok drugi pokušava da napomene svoga rođaka da ne treba da zakasni na avion. Ubrzo shvatamo da se radi o rođacima (braći od stričeva) koji su rođeni u svega 3 nedjelje razlike. Kao odraslima putevi su im se razdvojili i turistički aranžman u Poljskoj treba ponovo da ih poveže.
Razlike među njima su evidente i na prvi pogled – David je povučen ali odgovoran, zauzdan i odmjeren u ponašanju dok je Benji ekstravertan, komunikativan i spontan. Različiti stilovi života doveli su i do razilaska puteva – David je utonuo u svijet odgovornosti i prehranjivanja familije a Benji je zauzet konstantnim besposličarenjem. Odlazak u Poljsku je prilika za povratak i preispitivanje jevrejskih korijena, zato što je njihova baka preživjela jedan od ozloglašenih koncentracionih logora.
Na turi imamo priliku za dublje upoznavanje sa dva junaka koje tumače scenarista i reditelj Jesse Eisenberg i Keiran Culkin. David je konstantno iziritiran ponašanjem svoga rođaka a osjećanja prema njemu predstavljaju mješavinu ljubomore i zaštitiničke familijarne kritičnosti. Problem seže mnogo dublje jer sitna peckanja i mrki pogledi koje upućuje pasivno agresivni, smireni od dva rođaka kriju mnogo više od puke udaljenosti od doma. Kako se kreću svojim itinererom i otkrivaju dobro poznate užase najvećeg sukoba XX vijeka tako i temperamenti Benji dolazi do tačke pucanja, što gura Davida preko granice tolerancije, što dovodi do neminovnog konflikta koji otkriva šta se krije iza stalnog uzajamnog podbadanja.
Priča je kompleksnija od pukog mimoilaženja usled životnih okolnosti. Nježniji od dvojice Culkin teško se nosi sa bakinom smrću dok mrgodni Eisenberg pokušava da zauzda negativna osjećanja koji ga more. Ljutnja blokira Davida da iskaže emocije ka labilnom Benjiju koji je u trenutku očajanja i digao ruku na sebe, pokušavši da se ubije uz pomoć tableta. Psihičke tegobe kojoj je bitno pristupiti obazrivo i nisu nešto što treba gurati ispod tepiha. Osjećanja koja preplavljuju i sporedne likove toliko su snažna da im je svima teško obuzdati emocije.
Memorijalna turistističa tura i njeni učesnici služe kao instrumenti karakterizacije dva centralna lika, i predstavlja pozornicu za dramski realistične razgovore sa ukusnom primjesom crnog humora. Od Warsawe do Lublina maršruta kojom prolazimo praktično u realnom vremenu, bez drugačijeg podzapleta je toliko nabijena emocijana emocijama da je teško ostati imun ugledavši prepoznatljive znamenitosti kao što su Spomenik Ustanicima, Varšavski geto i sve malene radnje koje su nekad pripadale sistematski protjerivanim i uništavanim Jevrejima.
Upotreba Šopenovih kompozicija tokom cijelog filma djeluje kao hrabar potez, ali se muzika najvećeg poljskog stvaraoca savršeno uklopila sa ambijentom Varšave i Lublina, kao i akcentualizacija uvrnutog genija kao što je iritantni a dopadljivi Benji. Nerazriješen kraj ostavlja nas u neznanju kakva sudbina je zadesila šarmantnog besposličara; ipak ostaje tračak nade da je pred pećnicom Majdaneka pogledao istini u oči i shvatio šta je učinio – poželio je da skoči u oganj iz kojeg je baka, njegova omiljena ličnost na svijetu jedva sačuvala živu glavu.
Za razliku od uloge Roman Roya koja je vratila Culkina pod svijetla velikog ekrana Benji ima saosjećajnosti za ljude oko sebe, ali kada ostane sam sa sobom tu nastaju problemi i to je glavni razlog zbog kojeg podbada svoga rođaka, koji se zazidao u firigidnu fasadu digitalnog programera sa porodicom kao jasno predodređenom vizijom puta. Delikatne razlike između njih kao osoba ih upotpunjuju, a društveno biće kao što je čovjek mora da je u kontaktu sa ljudima.
filmaginacija.blog 