Glavno mjesto dešavanja – ulaz stambene zgrade višeg staleža ujedno je glavno poprište zbivanja u meksičkoj ljubavnoj drami ispunjenoj brojnim bočnim filmskim elementima. Postepeno upoznavanje sa stanarima otpočinje sa stručnjakom za antropologiju muzike i restauraciju muzičkih instrumenata koji ima neobičnu naviku – stvari u kući drži zaključane i uznemiruje ga prizor raspušene ženske kose. Isfrustrirani čudak ima problem sa bučnim komšinicama, opuštenim, razuzdanim cimerkama koje rade u turizmu i vole da slušaju pojačane ploče moderne muzike, koja povređuje fino uho koje posjeduje obrazovani muzičar. Sve stanove objedinjava i u jednu priču prepliće poletna služavka Coquiz.
Na poslednjem spratu, u luksuznom apartmanu (nema adekvatnijeg prevoda za izraz penthouse – luksuzni stan smješen na najvišim spratovima zgrada, često s velikim terasama i panoramskim pogledom) živi bračni par koji ima svoje nesuglasice, uglavnom vezane za predrasude proistekle iz patrijarhalnog društva. Izlazak žene Izabel ne dolazi u obzir, dok muž zarađuje novac kojim je umiruje i drži u staklenom kavezu. Patrijarhat se obično vezuje za konzervativna, bogobojažljiva društva koja dvolično reklamiraju ženinu epizodnu ulogu u bračnoj zajednici dok mužjaci imaju pravo da zadovoljavaju svoje primarne nagone, balaveći za svakom kratkom suknjom.
Isabel je naivna u svojoj dobroti i dovoljno prostodušna da voli i poštuje svog prezira dostojnog, ambicioznog supruga koji je drži u staklenom zvonu. Flert koji donosi brižljivi muškarac Ruben joj otvara prozor života kakvog bi mogla imati ako bi se oslobodila iz stega nametnutih od ljubomornog supruga. Čestitost joj ne dozvoljava da napravi konačni korak i počini preljubu, iako joj pažnja i ugodne riječe od zgodnog neženje gode. Njena transformacija u seksualno biće se komplikuje usled nerazumijevanja bračnog druga i razotktrivanja istine o stvarima koje čudak drži pod katancem. Bezizlano fetišističko seckanje kose nasumičnim djevojkama dobija tragični epilog i razotkriveni ubica pokušava da učini sve ne bi li i dalje ostao na slobodi. Giallo element koji donosi ovakva razrada karaktera uistinu dijelom podsjeća na najbolje što je žanr mogao da pruži, doduše, dekadu ranije.
Melodrama u nivou televizijske produkcije preispituje vrijednosti braka u savremenom meksičkom društvu tog doba. Kroz sticanje svjesnosti o sebi centralna junakinja prolazi kroz promjenu koja joj pomaže da osvijesti seksualnost i pojača erotski naboj u priči kroz duge kadrove zanosne Isabele u savršenim prostorijama u kojima ne može nahraniti svoje osnovne potrebe.
Nagli zaokret dolazi nakon gradacijskog ‘kuvanja’ neuračunljivog komšije, manijaka psihopate i ne dolazi iznenada. Duga i napeta finalna jurnjava komšije muzičara i jadne djevojke Isabel bi izgledala preduga da ne uslijedi iznenadni / otrežnjujuće deprimirajući, iznenađujuće ozbiljan kraj kojim nas reditelj podsjeća na centralnu temu koju je želio da istakne reditelje – podređen položaj žena u braku. Razvratnu žurku koju su napravile turističke radnice čak ni policija ne uzima za ozbiljno. Ženski likovi koji nisu zauzeti prstenom, simboličnom stegom su ili nezaježljive raspuštenice ili parčad mesa spremna da budu premjerena halapljivim muškim pogledima i dodirima.
filmaginacija.blog 