Pandemija virusa Covid-19 razotkrila je sve manjkavosti savremenog društva – od nadobudnih teoretičara zavjere koji tvrde sa je bolest vještački proizvedena u laboratoriji do dušebrižnika za građanska prava koji, ne samo što ne žele da nose maske i zaštite ostale od sebe nisu u stanju ni da ispoštuju socijalnu distancu. Jedinstvena situacija i ogroman broj smrtnih slučajeva zatekao je civilizovani svijet nespremnim i ružna, egoistična priroda ljudi uma spremna je da ispliva na površinu, a reditelj Ari Aster se zdušno bacao na zadatak prikazivanja psihički neuravnoteženih osoba, uz posebnu pomoć svog miljenika Joaquin Phoenixa.
Upravo je oskarom nagrađeni glumac glavni ‘junak’ priče Joe Cross – šerif okruga Eddington u Novom Meksiku; on pokušava da radi na svom braku sa, iz nekog razloga vidno traumatizovanom suprugom Louise ( dvostruka oskarovka Emma Stone). Da sve bude još gore sa njima živi i njegova tašta Dawn (Deirdre O’Connell) koja zasipa anksioznu ćerku teorijama zavjere. Joe imam animozitet ka gradonačelniku Tedu Garciji (Pedro Pascal), slatkorječivom ljigavcu koji bi za političke poene izdao i najrođenije. Ipak Ted je prihvatljivije od dva zla jer donosi razumne odluke da bi osvojio pokoji glas i naklonost guvernerke. Naravno da njihova netrepeljivost ima korijene u prošlosti, zato što je Ted bio u vezi sa Louise, a prema riječima njene majke on ju je maloljetnu natjerao na abortus i upropastio joj život. Rivalstvo kulminira Joeovom kandidaturom za gradonačelnika, kada počinje prljava kampanja putem društvenih mreža čiji je jedini cilj diskreditacija protivnika.
Kao da sve navedeno nije dovoljno dešava se situacija sa George Floydom i pokreće se BLM pokret, što je metaforička iskra u skladištu prepunom eksploziva. Mirna zajednica spremna je da se samouništi, a sve zarad zaštite ličnih interesa i zadovoljenje sebičnih agendi. Prava istina još je grđa nego što bi tašta željela da prizna, a to se otkriva kada svoju ćerku gurne ka internet guruu i samoproklamovanom proroku Vernonu (još jedan oskarovac Austin Butler). Teorije zavjere i zloslutni scenariji joj odgovaraju kada služe njenoj agendi, a kada ispčova istina da je njen idolizovani pokojni suprug pravi zlostavljač njenog djeteta zauzima defanzivni stav i odbija da pogleda istini u oči.
Svi likovi dostojni su prezira, čak i onda kada se bore za ispravnu stvar, a još jednom su prave žrtve pežorativnih stereotipa pripadnici manjina i američki starosjedioci, što je reditelj crnokomično dočarao kada Joe propadne kroz krov i smrvi ostatke poglavice Geronima u muzeju. Jedini iskreni momenat čovječnosti u ovom paklu dolazi od starosjedilačkog likа Butterflya koji, iako povrijeđen i marginalizovan, posjeduje više časti nego cijeli grad zajedno.
Slobode koje uživamo, naročito u SAD skupo se plaćaju a cijena je potpuna dehumanizacija i izopštenost usred zajednice. Šerif, gradonačelnik, bahata razmažena omladina, bijeli supremisti, antifašistički ekstremisti, kvazi proroci i jevanđelisti koriste bol i ljudsku slabost da bi opravdali svoje nerezonsko djelovanje. Za razliku od Beau is Afraid gdje je Phoenixov junak previše pasivan i trajno traumatizovan da djeluje ovdje je Joe upravo spreman za akciju, koja doduše donosi katastrofalne konsekvence. Osim što mu se brak raspao uspio je da upropasti cijeli spokoj jednog gradiće usred pustinje a sve je to paravan za ispunjenje agende velikih korporacija. Njihov cilj je zgrtanje bogatstva i sredstvo se ne bira; kolateralna šteta su uvijek stanovnici koji plaćaju nemar svojim glavama ili lišavanjem psihičke stabilnosti.
Reditelj obožava da trese kaveze svojim junacima i uopšte ne mari za gledaočev užitak kada pripovijeda svoje hororične priče. Svijet je odvratan, gadan i kao takav ne zaslužuje uljepšavanje već upravo prikazom onakvim kakav jeste pokušava da otvori oči gledaocu da se uvijek spremi za najgore – mračnu šokantnu, obilato krvavu satiru koja bez zadrške razotkriva koliko su slobode i ljudskost krhki pred kombinacijom straha, pohlepe i ideologije.
filmaginacija.blog 