Još jednom reditelj Cleber Mendonca Filho koristi svoj bogati rodni kraj u Recifeu kao poprište spore drame sa Dona Clarom u centralnoj ulozi. Kao i u prethodnom ostvarenju Neighboring Sounds radnja je podijeljena po poglavljima a svako više otkrivaju ličnost penzionisane novinarke sa istančanim muzičkim ukusom.
Prvo poglavlje pod nazivom Clara’s hair smješteno je u 1980-u, na proslavi rođendana tetke Lucije gdje kratko podšišana glavna junakinja sa društvom na plaži sluša Queen. Tokom emocionalne zdravice saznajemo više o još jednoj brojnoj južnoameričkoj porodici: Luciji pred očima prolaze eksplicitni trenuci iz burne mladosti i zaključujemo da se radi savremenoj ženi; Clarin suprug je zahvalan za njeno zdravlje i trenutak se obilježava pjesmom koja vodi direktno u sadašnjost, u junakinjin moderni apartman sa pogledom na more. Kosa je porasla i bujna se talasa preko leđa dobrostojeće gospođe koja uživa u svom zlatnom dobu.
Lokacija njenog apartmana je magnet za investitore, prestižnu kompaniju koja je kupila sve stanove u njenoj zgradi. Bogati djed i unuk, vlasnici kompanije, lažno prijateljski naklonjeni pokušavaju da je nagovore da proda stan ali sentimentalna vezanost za mjesto gdje je sa, sad već pokojnim suprugom provela veći dio života, jača je od bilo koje ponude pretencioznih kapitalista. Tu počinje i prestaje sav zaplet u tipičnom smislu – spori dani nalik jedan drugome prolaze a investitori otkrivaju svoje karte i počinju sa prljavom igrom ne bi li istjerali ‘problematičnu’ stariju gospođa koja im stoji na putu basnoslovnog profita.
U drugom poglavlju Clara’s love upoznajemo i njenu emocionalnu stranu – vrijeme provodi sa porodicom i unučadima; naročito joj je drag bratov sin sa kojim razgovara o muzici i mladalačkoj ljubavi. Situacija koja eskalira sa lukavo nasrtljivim investitorima pokazuje stameno junakinjino lice, spremno da se susprostavi svima da bi odbranila svoje jedinstveno stanovište posmatranja. Po cijeni da svi u njenoj okolini posumnjaju u njen razum i obilježe je kao izlapjelu staricu. Oma kao lični izazov shvata sukob sa drskim imućnim preduzetnicima i u završnom dijelu Clara’s Cancer im pokazuje da se u životu suočila sa mnogo ozbiljnijim problemom od para nasrtljivih kapitalista.
Termiti koji uništavaju sve što im se nađe na putu su simbol za ekstremne desničare koji su postepeno razorili brazilsko društvo i neustavno smijenili zakonitu izabranu predsjednicu Dhilmu Rusoff (i ona je bila u zatvoru 70-ih kao tetka Lucia iz uvodnih događaja). Zato ni ne čudi frustracija i nezadovoljstvo prikazanim u filmu i izostanak iz nacionalne selekcije kandidata za Oskara. Za više informacija o stanju u brazilskom društvu i prilikama nastalim iz podmetnute korupcionaške afere radničkim predstvnicima pogledati Edge of Democracy i Apocalypse in Tropics rediteljke Petre Coste (oba dostupna na Netflixu).
Fluidnost priče u kojoj se ništa ne dešava odlika je velikih majstora kinematografije pa imamo još jedno dramsko remek djelo praktično u realnom vremenu. Soniu Bragu je uživanje posmatrati u svoj svojoj glumačkom raskoši i diviti se njenoj zavidnoj ljepoti u poznim godinama. Gubitak dojke junakinje koju tumači nije umanjio njen seksipil a seksualni nagon gospođi jednako dobro funkcioniše kao i razum. Stan je pored bitnog dijela u zapletu i poprište događaja i česte su različite muzičke podloge u kojima Clara uživa sa svojim gostima ili sama. Naročito je zanimljiv njen pogled na skupljanje starih ploča kao čitanje poruka u boci.
filmaginacija.blog 